Diferencias de estatura y peso de lulú de pomerania

Datos del pomerania

El Pomerania (a menudo conocido como Pom) es una raza de perro de tipo Spitz que lleva el nombre de la región de Pomerania, en el noroeste de Polonia y el noreste de Alemania, en Europa Central. Clasificada como raza de perro de juguete por su pequeño tamaño, el Pomerania desciende de perros más grandes de tipo Spitz, concretamente del Spitz alemán. La Fédération Cynologique Internationale ha determinado que forma parte de la raza Spitz alemán; y en muchos países se les conoce como Zwergspitz (“Spitz enano”).

18 වන සියවසේ සිට විවිධ රාජකීය හිමිකරුවන් විසින් මෙම අභිජනනය ජනප්රිය කර ඇත. වික්ටෝරියා රැජිනට විශේෂයෙන් කුඩා පොමරේනියන් වර්ගයක් හිමි වූ අතර එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස කුඩා ප්‍රභේදය විශ්වීය වශයෙන් ජනප්‍රිය විය. වික්ටෝරියා රැජිනගේ ජීවිත කාලය තුළ පමණක් අභිජනනයේ ප්‍රමාණය අඩකින් අඩු විය. පොදුවේ ගත් කල, පොමරේනියන් යනු ශක්තිමත් සහ නිරෝගී බල්ලෙකි. වඩාත් පොදු සෞඛ්ය ගැටළු වන්නේ patellar dislocation සහ tracheal කඩා වැටීමයි. වඩාත් කලාතුරකිනි, මෙම අභිජනනයට "කළු සමේ රෝගය" ලෙස වාචිකව හැඳින්වෙන Alopecia X, සමේ රෝගය ඇතිවිය හැක. මෙය ප්‍රවේණික රෝගයක් වන අතර එමඟින් සුනඛයාගේ සම කළු වී හිසකෙස් සියල්ලම හෝ බොහෝ දුරට ගැලවී යයි.[1] 2017 වන විට, ලියාපදිංචි සංඛ්‍යා අනුව, අවම වශයෙන් 1998 සිට, මෙම අභිජනනය ඇමරිකාවේ ජනප්‍රියම අභිජනන පනහ අතරට පැමිණ ඇති අතර කුඩා සුනඛයන් සඳහා වන වර්තමාන උන්මාදය ලොව පුරා ඔවුන්ගේ ජනප්‍රියතාවය වැඩි කර ඇත.

පොමරේනියානු බල්ලා

El pomerania es el perro más pequeño de la familia de los spitz. Su origen se remonta a los perros de trineo de Laponia e Islandia. Su nombre procede de zonas de Polonia y Alemania, donde se criaban originalmente. En el siglo XIX, después de que la reina Victoria de Inglaterra elogiara a estos perros, su popularidad despegó y nunca se redujo desde entonces. En 1888 fueron reconocidos oficialmente por el American Kennel Club. Hoy en día siguen siendo uno de los mejores perros de Estados Unidos.

Muchos describirían a sus Pomerania como intrépidos, cariñosos, leales y atentos. A pesar de que esta raza es un perro muy pequeño, no se echan atrás ante nada ni nadie. Tienen cuerpos diminutos pero enormes corazones cariñosos. Durante generaciones, esta raza ha encabezado las listas de perros populares y sigue siendo una de las principales razas en los Estados Unidos. Su temperamento se describe mejor como alegre, cariñoso y a veces un poco terco.

El pomerania está disponible en más colores que la mayoría de los perros. Trece para ser exactos, que van desde el crema claro al nido de abeja, pasando por el rojo, el chocolate y el negro, así como algunos con diferentes variaciones y mezclas. Con un pelaje suave y muy esponjoso, es conveniente tomarse el tiempo de cepillar y peinar su pelo de forma rutinaria. Empezar con movimientos lentos y cortos tiende a liberar los nudos que pueda tener este perro. Cuanto más a menudo se cepille, más fácil será el proceso. Mantener las necesidades de aseo de su perro es un aspecto muy importante de su cuidado. También se recomienda realizar una rutina de corte de uñas y limpieza de dientes, así como un baño semanal.

Pomerania en taza de té

El nombre Pomerania se generalizó en la década de 1760 en Inglaterra, pero en ese momento era un término general e incluía razas que ahora se clasifican por separado: los 5 tamaños de Spitz alemanes (incluido el Keeshond) y el Volpino italiano. En Alemania, uno de los muchos nombres regionales para el Wolfshund (perro lobo) o el perro Spitz era “Der Pommer”, nombre que se convirtió en Pomerania.

Otros nombres regionales antiguos para los perros Spitz en Alemania se traducen al inglés como the Bear Spitz, the Lion Spitz, the Wolf Spitz y the Great (Gross) Spitz. También existieron Spitz más pequeños, como el Fox Spitz y más tarde el Mannheimer Zwerg- Spitz.

Este tipo también se llamaba – en Francia el Lou Lou, Chien de Pomeranie o Lulu – en Holanda el Wolfshond antes de que se cambiara el nombre en la década de 1780 por el de Keeshond – en Italia el Volpino, Lupino, Cane de Quirinale, Spitz Florentino y Spitz Italiano.

Cabe mencionar que los alemanes no utilizaron oficialmente la clasificación Pomerania hasta 1998. A partir de 1998, el estándar de la FCI definió al Pomerania/Zwergspitz como el tamaño más pequeño del Spitz alemán (Deutscher Spitz). ¿Cuál fue la primera referencia conocida en la literatura británica a un perro pomerania?

Pomerania wikipedia nederlands

Requisitos de ejercicio: <20 minutos/día Nivel de energía: Muy enérgico Rango de Longevidad: 12-16 años Tendencia a babear: Baja Tendencia a roncar: Baja Tendencia a ladrar: Alta Tendencia a escarbar: Baja Necesidades sociales/de atención: Bajo

පොමරේනියානුවන් ඔවුන්ගේ සශ්‍රීක, සිනිඳු ද්විත්ව කබාය සහ සීරුවෙන්, උල් වූ කන් සහිත නරියා වැනි මුහුණ මගින් පහසුවෙන් හඳුනාගත හැකිය. සිරුරේ හැඩය තරමක් හතරැස් වන අතර සුදුමැලි වලිගය පිටුපසට නැඟී ඇත. බෙල්ලේ ඝන කොලරයක් උතුරු ජර්මනියේ හිම වලට ඔරොත්තු දිය හැකි බල්ලෙකුගේ රූපය සම්පූර්ණ කරයි. හිස තරමක් වටකුරු ලෙස සලකුණු කරන ලද නාසයක් ඇත.

පොමරේනියන් අපූරු වර්ණ පරාසයකින් ලබා ගත හැකිය. තද රතු බොහෝ විට අභිජනනය සමඟ සම්බන්ධ වේ, නමුත් කළු සිට සුදු දක්වා සේබල් සහ ඒ අතර ඇති සෙවන චොකලට් පවා පිළිගත හැකිය.

ඔවුන් කුඩා, ක්‍රියාශීලී සුනඛයන් වන අතර එය බ්ලොක් එක වටා ඇවිදීම පමණක් වුවද දිනපතා ව්‍යායාම අවශ්‍ය වේ. ඔවුන් තරමක් බුද්ධිමත් වන අතර මඳක් ස්වාධීන ස්ට්‍රීක් තිබියදීත් කීකරු තරඟවලදී හොඳින් දස්කම් දක්වයි. ඔවුන් වයසින් වැඩෙත්ම, ඔවුන් සැබෑ ලැප්ඩෝග් වීමට වැඩි කැමැත්තක් දක්වයි.