Small pomeranian dog

Pomerania cachorros kaufen

Pomeranci su preslatka mala stvorenja sa lisičjim licima i pernatim repovima. Pogledajte ovih 10 zabavnih činjenica o pomeranskim psima, a zatim udubite i saznajte više o ovoj fascinantnoj rasi pasa.

Kao što smo već rekli, Pomeranci potječu iz provincije Pomeranije, regije u sjevernoj Evropi koja se nalazi na obali Baltičkog mora. Njihovi korijeni sežu do velikih pasa za saonicu i bliski su srodnici rasa kao što su američki eskimski pas, aljaški malamut, sibirski haski, norveški alhound i samojed. Prvi Pomeranci su mogli težiti između 9 i 10 kilograma.

Engleska kraljica Viktorija zaslužna je za malu veličinu ovih pasa danas. Jednog je donio kući sa odmora u Firenci u Italiji i počeo da ga uzgaja u malog psića. Kraljica Viktorija nije jedina poznata osoba koja se zaljubila u ovu rasu. Sir Isaac Newton, Martin Luther, Michelangelo i Mozart svi su imali Pom Poms.

Ovi psi su vjerovatno najpoznatiji po svom malom rastu. Obično su dugi između 7 i 12 inča i mogu težiti između 3 i 7 funti. Postoje neki Pomeranci koji su veći poput svojih predaka i za koje se zna da teže i do 14 funti.

Pomerania blanca taza de té

Zahtjevi za vježbanje: <20 minuta/dan Energetski nivo: Vrlo energičan Raspon dugovječnosti: 12-16 godina Sklonost slinjenju: Slabo Sklonost hrkanju: Nisko lajanje: Visoka Sklonost kopanja: Niske društvene/potrebe za pažnjom: Niske

Pomeranci su lako prepoznatljivi po bujnoj, pahuljastoj duploj dlaki i lisičjem licu sa budnim, šiljatim ušima. Oblik tijela je prilično četvrtast, a pahuljasti rep se savija prema gore i preko leđa. Debela ogrlica oko vrata upotpunjuje imidž psa koji bi mogao da izdrži snegove severne Nemačke. Glava je nešto zaobljena sa izraženom njuškom.

Pomeranci su dostupni u prekrasnom rasponu boja. Duboko crvena se najčešće povezuje s rasom, ali sve od crne preko bijele do samuljine i nijanse između su prihvatljive, čak i čokoladna.

Oni su mali, aktivni psi kojima je potrebna svakodnevna vježba, čak i ako je to samo šetnja oko bloka. Prilično su inteligentni i dobro se snalaze u takmičenjima u poslušnosti uprkos tome što imaju malo nezavisnog niza. Kako su stariji, spremniji su da budu pravi psići.

Preis del pomerania de la taza de té

El pequeño y delicado pomerania brilla por su carácter y simpatía. Es la más pequeña de las razas spitz, y parece casi un zorro en miniatura, con un pelaje exterior que tiene pelos largos y erectos y un subpelo grueso, que le da la apariencia de una bola de pelusa.

Son perritos vivaces y enérgicos que son muy leales a sus familias, aunque generalmente se vinculan a una sola persona. A los pomerania les gusta que los manipulen y pasar tiempo con su querido dueño, pero es importante que tengan la oportunidad de ser “perros de verdad”. Son excelentes perros guardianes, ya que son bastante ruidosos y estarán atentos a cualquier cosa inusual, o incluso a cualquier cosa. A pesar de su naturaleza amable y cariñosa y de su sorprendente actitud entusiasta ante la vida, hay que tener cuidado, ya que bajo todo ese pelo son pequeños y bastante frágiles.

Koliko god se činilo malo vjerojatnim, pomeranci (ili "poms") gotovo sigurno potječu od arktičkih vučnih pasa i vjerovatno su u srodstvu s keeshondom, norveškim alkhoundom i samojedom. Ovaj mali pas za pratnju namjerno je uzgojen progresivnim smanjenjem njihove veličine, iako su se, kada su stigli u Veliku Britaniju s kraljicom Charlotte rođenom u Njemačkoj, jako razlikovali od Pomova koje poznajemo danas: bili su bijeli i mnogo veći (9-14 kg) . Ubrzo su postali popularni, posebno kod kraljevskih porodica, pa kada je kraljica Viktorija posjetila Firencu i vidjela nekoliko mnogo manjih primjeraka rase, odnijela ih je kući. Kraljica ih je nastavila uzgajati i izložila na Cruftsu 1891. godine, gdje je (nije ni čudo) osvojila nagradu za najboljeg predstavnika rase. U godinama nakon njegove smrti 1901. godine, selektivni uzgoj za manje veličine nastavljen je sve dok se maleni pas kakvog poznajemo danas nije razvio i veće veličine su potpuno nestale iz Ujedinjenog Kraljevstva.

Cachorro de pomerania

El pomerania es un spitz en miniatura, pequeño y de proporciones cuadradas, con un cuerpo rechoncho y redondeado. Esta raza comparte las características del spitz de orejas pequeñas, pelaje doble y cola enroscada. La expresión es alerta y parecida a la de un zorro, y la marcha es suave y libre con buen alcance y empuje. El subpelo grueso y suave, combinado con el pelaje exterior más largo y áspero, que sobresale del cuerpo, se combinan para dar al perro un aspecto hinchado único. Este aspecto se acentúa aún más por el grueso collarín y un porte de cabeza que es naturalmente ascendente.

El miembro más pequeño de la familia de los spitz, el pomerania cuenta con duros ancestros de perros de trineo. No se sabe con exactitud cuándo se empezó a reducir el tamaño del perro; tampoco se sabe exactamente dónde tuvo lugar esta miniaturización, aunque Alemania, y concretamente Pomerania, es el lugar más probable. El ancestro probable de la raza fue el Deutscher Spitz. Sólo cuando la raza fue llevada a Inglaterra se la denominó Pomerania, pero estos primeros perros no eran los “Poms” conocidos hoy en día. Llegaban a pesar hasta 9 kilos y a menudo eran blancos. De hecho, el Spitz japonés se parece mucho a estos primeros Pomerania y es muy probable que descienda de ellos. Aunque el pomerania fue reconocido por el Kennel Club inglés en 1870, no fue hasta que la reina Victoria trajo un pomerania de Italia que aumentó su popularidad. Los Pomerania de la reina eran perros grises bastante grandes. En 1900, los Poms habían sido reconocidos por el AKC, y los perros se exhibían tanto en Inglaterra como en América en una variedad de colores. Este perro de trineo en miniatura siempre atrae admiradores y es una mascota muy popular y un perro de exposición.